بهگزارش میراث آریا بهنقل از روابطعمومی پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری، مرتضی حصاری امروز 2 اسفند با اشاره به ثبتملی محوطه دمبکوه در سال 1381 گفت: «در بررسی سطحی اولیه مشخص شد که محدوده واقعی محوطه بسیار گستردهتر از آن است که در گذشته ثبت شده است.»
او با اشاره به اینکه گمانهزنی برای لایهنگاری و پیشنهاد حریم در محوطه دمب کوه شهرستان چابهار طرح مشترکی بین پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری و ادارهکل میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری استان سیستان و بلوچستان است، افزود: «در این بررسیها به تعدادی قبر سنگی برخوردیم و حدود 160 هکتار از محوطه را توپوگرافی کردیم.»
بهگفته حصاری، این نمونه قبور و یافتههای فرهنگی را با نمونههایی که در گذشته تصور میشد فقط در حوزههای جنوبی خلیج فارس مانند امارات و قطر و عمان وجود دارند قابلمقایسه هستند، ضمن اینکه تعداد و تنوع آثار هم بیشتر از حوزه جنوبی خلیج فارس است.
او افزود: «این آثار را از نظر دوره زمانی میتوان با نمونه قبور حفیت (Hafeet) و امالنار قیاس کرد.»
حصاری با اشاره به اینکه این قبور سنگی دورچیناند و ورودی دارند گفت: «گونهشناسی قبور در پروژههای بعدی انجام خواهد شد.»
این باستانشناس همچنین برخی از یافتههای فرهنگی این محوطه را با نمونههای فرهنگ «ایندوس ـ سندی» قابلمقایسه دانست و افزود: «برخی از اشیا مانند ظروف شکسته سنگصابونی و پیکرکهای گلی حیوانی بهعنوان شاخص ویژه دوره زمانی هزاره دوم و سوم قبل از میلاد در این کاوش بهدست آمده است.»
او با اشاره به ادامه کاوشها، از انجام بررسی پیمایشی برای شناخت الگوی پراکنش استقرارگاهها در منطقه ساحلی و پسکرانه در این منطقه و همچنین مردمشناسی در چهار روستای منطقه خبر داد.»
گمانهزنی برای لایهنگاری و پیشنهاد حریم در محوطه دمبکوه شهرستان چابهار با مجوز ریاست پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری انجام شده است.
انتهای پیام/